Her canlının idâme ettiği hayatının Allah indinde mukadder bir tek eceli olduğuna; bu müddete kadar yaşayacağına, bu müddet gelip tamamlanınca da, bağışlanan hayatının kesileceğine ve hiçbir ferdin ecelinin öne sona gelmeyeceğine
فَاِذَا جَاءَ اَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَاْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُون “Ve mukadder olan ecelleri geldiği zaman, aslâ bir lahza öncesine gelmez ve bir lahza sonrasına tehir olmaz.”[[1]] meâlindeki ayet-i kerîmesi, âdil bir şahid olarak göstergedir.[27/s.177]