بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Dini ve İLmi ARAştırmalar Merkezi

 “Nerden geliyorsunuz?” Onlar da:

 “Yerde hakîkî kulların nezdinden geliyoruz.” derler. Rabb'leri onlardan daha bilgin olduğu halde sorar:

 “Kullarım ne diyorlardı?” Onlar da:

 "Subhânallah” demekle Sen'i tesbih ediyorlardı. “Allâhu Ekber” demekle Sen'in yüceltiyorlardı. “Elhamdu Lillâh” demekle Sen'i övüyorlardı. "Lâ ilâhe illallah" demekle Sen'i birliyorlardı. “Yâ zel'Celâli vel'İkrâm” demekle ululuk ve azametini itiraf ediyorlardı.” Rabb Teâlâ:

 “Onlar Ben'i görmüşler mi?” Melekler:

 “Hayır, Vallâhi Sen'i görmemişler.” Rabb Teâlâ:

 “Şayed Ben'i görselerdi nasıl?” Melekler:

 “Eğer onlar Sen'i görselerdi, daha fazla ibadet edecek, daha fazla hamd-u senâda bulunup Sen'i yüceltip tenzih edeceklerdi.” Rabb Teâlâ:

 “Onlar Ben'den ne diliyorlar?” Melekler:

 “Cennetini.” Rabb Teâlâ:

 “Onu görmüşler mi?” Melekler:

 “Hayır ya Rabb.” Rabb Teâlâ:

 “Ya görselerdi nasıl?” Melekler:

“Eğer onu görselerdi, üzerine daha fazla hırslanıp şiddetle taleb edecekler ve daha büyük isteklerde bulunacaklardı.” Rabb Teâlâ:

 “O halde neyden kaçıp Ban'a sığınırlar?” Melekler:

 “Ateşten kaçıp San'a sığınırlar.” Rabb Teâlâ:

“Onu görmüşler mi?” Melekler:

“Hayır Vallâhi ya Rabb! Görmemişler.” Rabb Teâlâ:

“Acaba onu görselerdi, nasıl?” Melekler:

“Eğer görselerdi, daha fazla ondan kaçar ve daha fazla korkarlardı. Bir de Estağfirullah demekle günahlarının bağışlanmasını dilerlerdi.” Rabb Teâlâ:

“Siz şahid olunuz. Ben onları mağfiret ettim. İstediklerini verdim ve onları mükafatlandırdım.” buyurur. Onlardan bir melek:

 “İçlerinde filan var idi; o çok hata işleyen bir kuldur ve onlardan değildir; ancak ihtiyacından dolayı uğramıştı da artık oturdu.” der. Bunun üzerine Allah Teâlâ buyurur ki:

 “Onu da mağfiret ettim. Onlar öyle bir kavim = cemaattir ki, onlarla düşüp kalkan aslâ şakî olmaz.” buyurmasıyla da en geniş manasıyla zikre ve zikir halkalarında bulunmaya teşvik etmiştir.