HADİS NO:13_Miraç
Deylemî, İmam Ahmed ve Beyhakî'nin tahric ettikleri, Enes bin Mâlik radıyallahu anhu'dan gelen bir hadîs-i şerîfte şöyle buyrulmaktadır:بَيْنَا اَنَا جَالِسٌ اِذْ جَاءَ جِبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَوَكَزَ بَيْنَ كَتْفَىَّ فَقُمْتُ اِلَى شَجَرَةٍ فِيهَا مِثْلُ وَكْرَىِ الطَّيْرِ فَقَعَدَ جِبْرِيلُ فِى اَحَدِهِمَا وَقَعَدْتُ فِى الاٰخَرِ فَسَمَتْ وَارْتَفَعَتْ حَتَّى سَدَّتِ الخَافَقَيْنِ وَاَنَا اُقَلِّبُ طَرْفِى فَلَوْ شِئْتُ اَنْ اَمَسَّ السَّمَاءَ لَمَسَسْتُ فَالْتَفَتَ اِلَىَّ جِبْرِيلُ فَاِذًا هُوَ كَاَنَّهُ حِلْسٌ فَعَرَفْتُ فَضْلَ عِلْمِهِ بِاللّٰهِ عَلَىَّ فَفُتِحَ لِى بَابٌ مِنْ اَبْوَابِ السَّمَاءِ وَرَاَيْتُ النُّورَ الاَعْظَمَ وَاِذًا دُونِى حِجَابُ رَفْرَفِ الدُّرِّ وَالْيَاقُوتِ فَاُوحِىَ اِلَىَّ مَا شَاءَ اَنْ يُوحَى
“Bir vakit oturmuştum; ne bakayım Cibrîl gelerek iki omzumun arasına dokundu.
Bir ağaca doğru kalktım. Orada kuşun iki yuvasının benzeri vardı.
Cibril birisinde oturdu, Ben de diğerinde oturdum. Ve hemen iki ufuğa doğruldu = gitti.
Ben de gözlerimi sağa sola çevirirdim. Göğe ellemek isteseydim, ellerdim.
Cibrîl Bana baktı. Ne bakayım ki o, o şeye sığınmıştır. Bundan dolayı Cibrîl'in Allah'a ilmiyetinin Benden üstünlüğünü bildim.
Derken göğün kapılarından bir kapı bana açıldı; Azim Nûru gördüm. Ve ne bakayım, dürr ve yakutun refrefinin hicabı karşımda. Allah'ın dilediği vahiy bana vahyedildi.”